۱۳۸۷ دی ۲۷, جمعه

روزگار غريبي است نازنين!

من كه هميشه ترجيح مي‌دادم رياضيات دبيرستاني درس بدهم مدتي است كه ارتباطم با زنجيره شاگردانم قطع شده است و آنها همه امروز دانشجو هستند و من شاگرد دبيرستاني جديدي ندارم. علت اين قطعي ارتباط نيز ايام خدمت و وقت نگذاشتن دو ساله براي اين كار بوده است.
از آن زمان هر از گاهي شاگردان قديم براي دروس دانشگاهي به من مراجعه مي‌كردند و من هم تا جايي كه مي‌شد به آنها كمك مي‌كردم. اگر هم از دست خودم بر نمي‌آمد بودند دوستاني كه در هر رشته‌اي كار كنند اما شنويد كه در آخرين اقدام غريب من اقدام به تدريس استاتيك (البته رايگان) و رفع اشكال شب امتحاني نمودم.
بسيار مطلب جالبي بود و اگر در دوره دانشگاه اين واحد را گذرانده بودم حالا احساس بهتري داشتم.

۱ نظر:

ناشناس گفت...

Man ham be dabirestaani ha riazi dars midam va in kar felan baram ghashangie khassi dare