جمله عجيب

نمي‌دونم، شايد من خنگ باشم. شما به اين جمله توجه كنيد:

«بسياري از ما مي‌پنداريم كه شهدا رفته‌اند و ما مانده‌ايم در حالي‌كه حقيقت اين است: زمان ما را با خود برده است و شهدا مانده‌اند».

من اين جمله را امروز روي يك تابلوي بزرگ در خيابان تخت طاوس ديدم.

1- در اين جمله چه خصوصيتي وجود دارد كه شهدا دارند و نمي‌توان آن را به ساير مردگان نسبت داد؟
2- با خواندن اين جمله به نظر مي‌رسد ماندن فضيلتي است كه برخي آن را در وضعيت خود مي‌دانند و در حقيقت اين فضيلت در نزد شهداست.

البته ممكن است از آنجايي كه برخي معتقدند:

پاي استــــدلاليون چوبين بود پاي چوبين سخت بي تمكين بود

ما هم با كوري چشم باطن زيبايي يا حقيقت اين جمله را درنيافته و به دنبال معاني ظاهري و بي‌ارزش از آن باشيم.

پ.ن. راستي من در سفر به آمل يك بازي فكري توپ به نام Stratego خريدم. از شهر كتاب آمل. اين بازي سالها پيش با نام «فتح پرچم» به فارسي ترجمه و توليد شده بود. دوست دارم با يكي زودتر بازي كنم.