افرادی هستند که من نسبت به آنها احساس شاگردی و علاقه دارم بدون آنکه آنها را دیده باشم و یا سر کلاس درس آنها نشسته باشم. از جمله آقای سیدحسین سیدموسوی مولف کتابهای جبروآنالیز، حساب دیفرانسیل و انتگرال، ریاضیات گسسته و ... . در دوران دبیرستان کتابهای وی را به عنوان کتاب اضافه میخواندم و از بین همه مولفان من نسبت به این شخص از روی کتابهایش علاقه مند شدم و هستم.
افراد دیگری با این شرایط برایم پرویز شهریاری و دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی هستند. دکتر خلیل خطیب رهبر کمتر ولی جای خالی همه اینها هم برایم احساس میشود. نوعی حس تنهایی که با شنیدن خبر مرگ جان نش در ثصادف رانندگی به آدمی دست میدهد.
پی نوشت:
این که یک وبلاگی بعد از چند سال با پست عزادارانه ای از مرگ چندین نفرمطلب جدید منتشر کند نهایت کج سلیقگی است.
پینوشت 2:
از افراد یاد شده در مطلب بالا تنها آقای سیدحسین سید موسوی زنده هستند که برای ایشان طول عمر آرزومندم.
افراد دیگری با این شرایط برایم پرویز شهریاری و دکتر محمد ابراهیم باستانی پاریزی هستند. دکتر خلیل خطیب رهبر کمتر ولی جای خالی همه اینها هم برایم احساس میشود. نوعی حس تنهایی که با شنیدن خبر مرگ جان نش در ثصادف رانندگی به آدمی دست میدهد.
پی نوشت:
این که یک وبلاگی بعد از چند سال با پست عزادارانه ای از مرگ چندین نفرمطلب جدید منتشر کند نهایت کج سلیقگی است.
پینوشت 2:
از افراد یاد شده در مطلب بالا تنها آقای سیدحسین سید موسوی زنده هستند که برای ایشان طول عمر آرزومندم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر