خوب شكر خدا اين اينترنت به حدي كنده كه آدم ميتونه يه مطلب ديگه هم بنويسه.
1) يه چيزايي است كه حس خاصي رو در آدم بيدار ميكنند. مثلا من وقتي در هواي گرم سوار آسانسور بشم يا تو مترو باشم كاملاً حس تعطيلات تابستاني و رخوت دانشگاه نرفتن و رفتن به خونه و دراز كشيدن بعد يه بازي كامپيوتري دبش كردن و ديدن چند تا فيلم در من بيدار ميشه.
2) اين لواشك كه عكسش رو تو پست قبلي گذاشته‌ام خيلي خوشمزه به نظر ميرسه اگر نمونه داريد من مي‌خواهم.
3) جشنواره كن امسال كلي فيلم از فيلم‌سازهاي خوب دارد. اميدوارم سال آينده فيلم‌هاي خوب ببينيم.
4) امروز به نظر ميرسه نوع بشر دوست‌داشتني‌تر از روزهاي پيش است!!
5) چه پاستايي ديشب پختم! هنوز مزه‌اش زير دهانمه.(عكس واقعي نبوده و جنبه تزئيني دارد.)
6) متأسفانه سريال lost به قسمت‌هاي پاياني اين فصل نزديك شده و ما بايد تا 2010 صبر كنيم.
7) به نظر شما اعداد طبيعي واقعاً تا بي‌نهايت ادامه پيدا ميكنند؟
8) با اينكه من فيلم‌ها و نظرات سينمايي تهمينه ميلاني را بيش از مسعود ده‌نمكي مي‌پسندم اما در برابر نقدهاي صريح در يك برنامه در دو شب مختلف ده‌نمكي تحمل كرد (هر چند پاسخ‌هاي قانع كننده به تمامي پرسش‌ها نداد.) اما ميلاني بود كه با ذهن بيمار «همه چيز را توطئه انگار» به مجري «فرزاد حسني» تاخت و برنامه را ترك كرد. آدم خوبه جنبه داشته باشه. اصلاً تو ايران فرهنگ نقد پذيري خيلي كم رنگه.
1) يه چيزايي است كه حس خاصي رو در آدم بيدار ميكنند. مثلا من وقتي در هواي گرم سوار آسانسور بشم يا تو مترو باشم كاملاً حس تعطيلات تابستاني و رخوت دانشگاه نرفتن و رفتن به خونه و دراز كشيدن بعد يه بازي كامپيوتري دبش كردن و ديدن چند تا فيلم در من بيدار ميشه.
2) اين لواشك كه عكسش رو تو پست قبلي گذاشته‌ام خيلي خوشمزه به نظر ميرسه اگر نمونه داريد من مي‌خواهم.
3) جشنواره كن امسال كلي فيلم از فيلم‌سازهاي خوب دارد. اميدوارم سال آينده فيلم‌هاي خوب ببينيم.
4) امروز به نظر ميرسه نوع بشر دوست‌داشتني‌تر از روزهاي پيش است!!
5) چه پاستايي ديشب پختم! هنوز مزه‌اش زير دهانمه.(عكس واقعي نبوده و جنبه تزئيني دارد.)
6) متأسفانه سريال lost به قسمت‌هاي پاياني اين فصل نزديك شده و ما بايد تا 2010 صبر كنيم.
7) به نظر شما اعداد طبيعي واقعاً تا بي‌نهايت ادامه پيدا ميكنند؟
8) با اينكه من فيلم‌ها و نظرات سينمايي تهمينه ميلاني را بيش از مسعود ده‌نمكي مي‌پسندم اما در برابر نقدهاي صريح در يك برنامه در دو شب مختلف ده‌نمكي تحمل كرد (هر چند پاسخ‌هاي قانع كننده به تمامي پرسش‌ها نداد.) اما ميلاني بود كه با ذهن بيمار «همه چيز را توطئه انگار» به مجري «فرزاد حسني» تاخت و برنامه را ترك كرد. آدم خوبه جنبه داشته باشه. اصلاً تو ايران فرهنگ نقد پذيري خيلي كم رنگه.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر